#谈亿 #ถันอี้ #ถามอีกกับอิกเรื่องลงทุนจีน
“เศรษฐกิจจีนเปรียบเสมือนมหาสมุทร หาใช่แอ่งน้ำเล็กๆไม่
มหาสมุทร ย่อมมีช่วงเวลาที่คลื่นลมสงบนิ่ง
และย่อมมีช่วงเวลาที่เจอพายุกระหน่ำ
ถ้าไม่มีพายุฝน แล้วมหาสมุทรจะเป็นมหาสมุทรได้อย่างไร
แม้ว่าพายุลมฝน จะสามารถคว่ำแอ่งน้ำเล็ก ๆ ได้ แต่ไม่มีทางคว่ำมหาสมุทรได้
ผ่านพายุลมฝนมานับครั้งไม่ถ้วน มหาสมุทรก็ยังคงอยู่
ประเทศจีนผ่านความลำบากมามากกว่า 5,000 ปี ประเทศจีนก็ยังคงอยู่ตรงนี้
เตรียมพร้อมกับสิ่งที่กำลังจะมา เพราะประเทศจีนจะยังคงอยู่ต่อไป !
นี่เป็นประโยคที่คุณ สี จิ้น ผิง (习近平) กล่าวเปิดงาน China International Import Expo เมื่อปลายปีที่แล้วครับ
แม้ว่าจะเป็นเพียงการกล่าวเปิดงานงานแสดงสินค้า แต่ประโยคนี้ถูกนำมาส่งต่อ และกล่าวถึงอย่างมาก
ถ้าใครที่ได้มีโอกาสฟังท่อนเด็ดท่อนนี้ที่คุณสี จิ้น ผิง พูด คงรู้สึกได้ถึงความสงบ แต่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังของผู้นำ
———————————
ต้องยอมรับว่า ความขัดแย้งกับพี่ทรัมป์ครั้งนี้ส่งผลกระทบในวงกว้าง หนึ่งในการเตรียมความพร้อมที่ทางจีนทำคือ “เตรียมคนให้พร้อม”
ไม่เพียงแค่คำพูดของผู้นำประเทศที่กำลังจะนำพาคนทั้งประเทศเปลี่ยนผ่าน แบบที่ไม่ทิ้งใครไว้ใต้เส้นความยากจน แต่ยังมีการใช้สื่อภาพยนตร์มาช่วยอีกด้วย
รัฐบาลใช้ช่วงเวลาพีคที่คนดูทีวีอยู่บ้านตอน 20.15 น. นำเอาหนังเก่า ๆ ที่เกี่ยวกับการสู้รบของจีนกับสหรัฐกลับมาฉายอีกครั้ง เช่น
Battle on Shangganling Mountain (上甘岭, ปี 1954), Heroic Sons and Daughters (英雄儿女, ปี 1964) หรือ Surprise Attack (奇袭, ปี 1960) ซึ่งเป็นหนังที่เกี่ยวกับสงครามการสู้รบระหว่างจีน และอเมริกาในอดีต
แม้ว่าจะเป็นช่วงสั้น ๆ 3 วัน (แต่ก็มีข่าวว่าทางรัฐบาลอาจให้ฉายทั้งเดือนนะครับ) แต่ก็มีเสียงตอบรับในโลกออนไลน์ทั้งด้านบวกและลบ
บางคนก็บอกว่า “หนังเก่าขนาดนี้ ควรจะสร้างหนังใหม่ ๆ ออกมาบ้างนะ”
“เอาหนังมาฉายแบบนี้ ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก”
แต่คนมองข้อดีก็มีครับ “เด็กสมัยนี้ หาหนังเก่า ๆ แบบนี้ดูไม่ได้แล้วนะ”
“เด๋วนี้ ไม่มีใครสร้างหนังสไตล์นี้เท่าไรแล้ว”
แต่ที่แน่ ๆ ในโลกออนไลน์จีนมีประโยตที่ฮิตและคนแชร์ต่อ ๆ กันอย่างมากครับ
“谈，可以！打，奉陪！欺，妄想!”
“อยากเจรจา? ไม่มีปัญหา
อยากสู้? ได้เลย
อยากกลั่นแกล้ง? ฝันไปเถอะ!”
——————————-
ความเห็นของ #谈亿 #ถันอี้ #ถามอีกกับอิกเรื่องลงทุนจีน
ผู้นำทุกคนล้วนแต่ต้องเจอกับปัญหาและอุปสรรคต่าง ๆ นานา แต่ทว่า สไตล์การรับมือล้วนแตกต่างกันไปถูกมั๊ยครับ
พี่ทรัมป์ มาแนวสับขาหลอกคู่ตัวสู้แบบรัว ๆ พูดอย่าง ทำอีกอย่าง เน้นนโยบาย “งงอ่ะดิ?”
ส่วนสี จิ้น ผิง (习近平) มาแนวโนมน้าวคนทั้งประเทศให้สู้เพื่อประเทศจีน เน้นนโยบาย “นิ่งสงบ แต่ถ้าสู้ ตบไม่เลี้ยง”
คงไม่มีใครตอบได้ว่าวิธีไหนถูกหรือผิด เรื่องของความเป็น “ผู้นำ” เป็นเรื่องที่ต้องวัดกันยาว ๆ ครับ ว่าสุดท้ายแล้ว “ใคร ที่ยังเหลือคนให้นำ?”
